ORVIETO jego początki sięgają cywilizacji etruskiej i pierwszych osad etruskich, mieszczących się wewnątrz jaskiń tufowych wykutych w masywie, na którym zbudowane jest miasto. Przynależne w III w., do Imperium Rzymskiego, pozostało pod jego panowaniem aż do jego schyłku (Romano d’Occidente)
W późniejszych czasach stało się wolnym miastem i w czasach walk pomiędzy Gwelfami i Gibelinami, było mężnym przeciwnikiem Barbarossa (Czerwonobrodego), pozostając wiernym sprzymierzeńcem Papieża.
Silne, dzięki uwadze Papiestwa mogło rozwijać się przez cały okres średniowiecza, osiągając szczyt swego rozwoju w XIII w., przez utworzenie Consiglio generale (Radę główną) 400-stu i wybór Capitano del Popolo. To w owym czasie dzięki żarliwej pracy zbudowane zostały pałace i budynki sakralne, pośród których jest znana Katedra (Duomo), powstała w 1263 r., uznana za najwspanialszą i najważniejszą budowlę miasta, ze swoją wspaniałą gotycką fasadą, z bogactwem dekoracji i wewnętrznymi kaplicami.
Orvieto po dzień dzisiejszy zachowało niezmienny urok minionych wieków, lecz równocześnie zwraca się w przyszłość i ukazuje się jako pełne życia centrum artystyczno-kulturalne.
Warto zobaczyć „Festival Internazionale del teatro di strada” to odbywający się w pierwszy weekend września i trwający przez 3 dni festiwal, podczas którego ulice Orvieto zmieniają się w scenę, na której występują artyści z całego świata.
Kuchnia Orvietana związana z wieloletnią tradycją stosuje przede wszystkim produkty naturalne jakie otrzymywane są na jej ziemiach. Warto spróbować sławnej zupy „zuppa di ceci e castagne”- zupa z ciecierzycy i kasztanów, tagliatelle fatte a mano – rodzaju domowego makaronu, dziczyzny – zająca i dzika
a pośród słodyczy: lumachelle – rodzaj masy z wody, mąki i twarogu formowana w muszle, cicale – rodzaj ciasta naleśnikowego z kwiatami cukinii, lub tortucce – rodzaj pączków z anyżem.